Heb je ooit geprobeerd een tarotkaart te lezen zonder alles meteen te willen begrijpen? Zonder duiding of oordeel – alleen waarnemen wat er is?
Vandaag is Eddie jarig. Eddie heeft autisme. Zijn manier van leven – gevoelig voor prikkels, eerlijk in reacties, en vaak wars van sociaal toneel – leert mij elke dag opnieuw wat het betekent om écht waar te nemen. Niet met je hoofd, maar met je hele wezen. Zijn manier van kijken is soms confronterend, maar vaak ook verhelderend. Zoals tarot dat ook kan zijn – een spiegel die niets verbloemt.
Waar veel mensen de wereld tegemoet treden met filters en verwachtingen, ervaart hij alles ongefilterd. Geluid, licht, emoties – alles komt direct binnen. En juist daarom is zijn waarneming vaak kraakhelder.
In tarot draait het óók om leren waarnemen. Om voelen wat klopt, ook als het ongemakkelijk is. Deze blog is een ode aan die heldere blik. Aan mensen die anders waarnemen. En aan De Wereld – een kaart die laat zien dat in je eigen bubbel leven geen beperking is, maar een vorm van heelheid en trouw aan jezelf.
In je eigen wereld zitten
De Wereld is de laatste kaart van de Grote Arcana, en staat symbool voor voltooiing, eenheid en het thuiskomen bij jezelf. Op de kaart zien we vaak een figuur in een krans of ovaal, omringd door vier symbolen van de elementen of evangelisten. De figuur is naakt, vrij, en in zichzelf gekeerd – alsof hij of zij in een eigen bubbel leeft, maar volledig in balans.
Hoewel De Wereld vaak wordt gezien als het bereiken van een einddoel, bevat deze kaart ook een subtieler thema: de eigen binnenwereld. Het vermogen om in je eigen sfeer, in je eigen ritme, met je eigen focus te leven. Voor mensen met autisme kan dit herkenbaar zijn: het gevoel een eigen universum te bewonen, waar zintuiglijke prikkels, structuren en patronen een belangrijke rol spelen.
Deze kaart nodigt ons uit om die bubbel niet te zien als beperking, maar als kracht. Wie in zijn eigen wereld leeft, is niet per se afgesloten – soms is het juist een manier om trouw te blijven aan wat voor die persoon klopt. Tarot helpt ons te begrijpen dat ‘heel zijn’ niet betekent dat je aan alles moet meedoen, maar dat je kunt leven op een manier die voor jóu werkt.
De Wereld is dus óók de autisme-kaart. Niet omdat ze terugtrekt uit het leven, maar omdat ze laat zien dat vervulling vaak komt door trouw te blijven aan je eigen waarneming, ritme en beleving.
Het meisje met de glazen bol
Er was eens een meisje dat leefde aan de rand van het bos. Ze sprak weinig, keek vaak naar de grond, en leek in haar eigen wereld te leven. De dorpelingen fluisterden: “Ze hoort er niet bij.” Maar wat ze niet wisten: het meisje droeg een glazen bol bij zich. Als ze daarin keek, zag ze kleuren die anderen niet konden zien. Patronen, emoties, dreigingen – alles werd haar helder. Ze begreep wanneer iemand verdrietig was, ook al glimlachte die aan de buitenkant. Ze voelde de spanning in de lucht nog voordat het weer omsloeg.
Op een dag brak er onrust uit in het dorp. De oogst mislukte, dieren werden ziek. Niemand wist waarom. Het meisje stond op, trok haar kapmantel aan en liep naar het midden van het plein. Ze zette haar bol neer en keek erin. “Er komt een storm,” zei ze zacht. De dorpelingen lachten, fluisterden spottend, tot de lucht zwart kleurde en windstoten door de straten trokken. Daken vlogen weg, bomen knakten.
Toen de storm ging liggen, was het stil. En het meisje? Die zat nog steeds op het plein. Haar bol glinsterde in het zonlicht dat net weer door de wolken brak. Vanaf die dag vroegen de mensen haar om raad. Niet omdat ze ineens ‘normaal’ was, maar omdat ze inzagen: wat zij zag, zagen zij niet. Ze werd geen dorpswijze, geen leider – maar wel iemand naar wie werd geluisterd. Iemand van wie je iets kon leren, als je bereid was écht te kijken.
Dit verhaal herinnert ons eraan dat wie anders waarneemt, niet fout is – maar anders afgestemd. Zoals De Wereld laat zien: soms moet je je eigen cyclus volgen. Niet de gebaande paden, maar je innerlijke kompas. Mensen met autisme – of met een sterke innerlijke belevingswereld – kunnen ons leren om op een diepere laag te kijken. Naar verbanden die we anders missen. Naar inzichten die niet voor iedereen gelijk logisch zijn, maar ook een andere waarheid bevatten.
Wat Eddie me leert
In het dagelijks leven valt het me op hoe vaak we proberen ‘normaal’ te zijn. We passen ons aan, slikken woorden in, negeren overprikkeling. Eddie doet dat niet. Als het te veel wordt, trekt hij zich terug. Als iets niet klopt, zegt hij het. Zonder franje, zonder bedoeling om te pleasen.
Dat confronteert me. En inspireert me ook. Want hoeveel eerlijker zou het zijn als wij allemaal wat vaker uitspreken wat we voelen? Als we erkennen wat ons overbelast? Tarot helpt mij hierbij. Een kaart trekken is soms precies het moment waarop ik eerlijk durf te zijn tegen mezelf.
De Wereld herinnert me eraan dat ik mijn eigen ritme mag volgen. Dat ik niet alles hoef te kunnen of te begrijpen zoals anderen. En dat in mijn ‘eigen bubbel’ soms juist de meest waardevolle inzichten ontstaan.
Reflectievragen voor jou:
- Wanneer voelde jij je het meest jezelf?
- Welke prikkels negeer jij, die eigenlijk teveel zijn?
- Wat zou er gebeuren als jij trouw blijft aan jouw ritme?
Laat je inspireren door De Wereld – en vertrouw op je eigen, unieke manier van waarnemen.
Tarotoefening – Jouw eigen bubbel als krachtbron
Deze oefening helpt je om je eigen bubbel – jouw innerlijke wereld – niet te zien als een vlucht, maar als een bron van kracht en helderheid. Neem hiervoor 15 tot 20 minuten de tijd.
Stap 1: Creëer een prikkelarme ruimte
Zoek een rustige plek op. Zet je telefoon uit. Dim het licht. Misschien helpt het om een kaarsje aan te steken of een zachte deken om je heen te slaan. Dit is jouw bubbel.
Stap 2: Trek één kaart met deze vraag: wat mag ik in mijn eigen wereld herontdekken?
Leg de kaart voor je neer en kijk ernaar. Niet analyseren – alleen kijken. Wat valt je op? Welke kleuren, symbolen of gevoelens springen eruit?
Stap 3: Voel en schrijf
Sluit je ogen en voel wat de kaart met je doet. Open dan een schrift en schrijf 5 minuten lang, zonder te stoppen. Laat alles komen wat er in je opkomt. Dit is jouw innerlijke stem.
Stap 4: Afronden
Lees je woorden rustig terug. Wil je iets meenemen uit deze bubbel naar je dagelijks leven? Noteer een klein voornemen of een herinneringszin voor jezelf.
