Ciro Marchetti was eigenaar van een groot ontwerpbureau. Hij besloot om de wereld van harde deadlines en veeleisende klanten de rug toe te keren en met zijn eigen ontwerpen aan de slag te gaan. Het heeft hem geen windeieren gelegd. Hij heeft verschillende prijzen gewonnen met zijn tarot- en lenormandkaarten.
Kennismaking met de kaarten
“Het was eigenlijk nooit mijn bedoeling om een tarotdeck te ontwerpen. Destijds legde ik enkele ontwerpen voor aan uitgeverij Lewellyn in de hoop dat ze deze geschikt zouden vinden als voorkant van een boek. Op basis van mijn ingestuurde ontwerpen vroeg Barbara Moore, voormalig hoofd van de tarotafdeling, mij of ik geïnteresseerd was om een tarotdeck te ontwerpen.
Toen ik met mijn eerste deck bezig was, heb ik uit nieuwsgierigheid en voor onderzoek, enkele tarotleggingen laten doen. Als ik eerlijk ben, was ik niet erg onder de indruk. De duidingen klopten niet en de hele ervaring was erg teleurstellend. De tarotisten waren niet erg professioneel. Mijn eerste kennismaking met de tarot was dus niet erg positief.
Later hebben andere, meer bekendere en professionelere tarotisten de kaarten voor mij gelegd. Hun verhalen waren treffender en ik heb deze als veel positiever ervaren. Ik merk wel dat mijn relatie met de tarot meer eentje is van een buitenstaander die naar binnen kijkt, dan van een actieve deelnemer.”
Kaarten in het dagelijkse leven
“Ik leg zelf geen kaarten. Ik put voor mijn ontwerpen wel uit de mysteriën en mythes rondom de tarot en lenormand.”
De kaarten als gereedschapskist
“De 78 kaarten als gereedschap zien, sluit erg aan bij mijn benadering. Ik zie ze als muziekinstrumenten of als een decorontwerp voor een theatervoorstelling. Het zijn levenloze objecten, maar als ze zijn ontworpen vanuit een bepaalde stijl en schoonheid is er meer kans dat de muzikanten en acteurs er beter op reageren. Er is dan een emotionele verbinding. Met andere woorden: een duiding wordt natuurlijk gedaan door een tarotist en niet door een deck, maar een juist deck kan de legging wel op een hoger niveau brengen.”
Favoriete kaarten
“Mijn favoriete kaart is de Aas van Zwaarden van de Tarot of Dreams. Ik merk dat ik niet de enige ben die daar zo over denkt. Verschillende mensen hebben deze kaart als tatoeage laten zetten.
Aas van Zwaarden, Tarot of Dreams
Als ik naar mijn eigen decks kijk is de Gilded Tarot Royale vanuit artistiek oogpunt mijn favoriet. Het Oracle of Visions is mijn favoriete deck vanuit conceptueel oogpunt. Tijdens het ontwerpen van dit deck had ik meer vrijheid. Ik hoefde geen rekening te houden met vaste structuren, formaten en verwachtingen die wel bij tarotdecks gelden. Ik kon hierdoor persoonlijkere ontwerpen maken.”
Ontwerpen van kaarten
“Ik haal mijn inspiratie uit alles wat ik meemaak. Uit eigen ervaringen en observatie. Mensen die ik heb ontmoet en plaatsen waar ik heb gewoond. Uit de successen en mislukkingen, die ik heb gekend. Persoonlijke, financiële en professionele hoogte- en dieptepunten. Elke kaart is ontstaan door de traditionele beelden en symboliek te combineren met eigen ervaringen en emoties.
Enkele van mijn decks zijn verguld in fysieke zin. Dit was niet bij alle decks mogelijk, omdat het flinke drukkosten oplevert. Ik gebruikte de term ‘gilded’ (verguld/gouden uitstraling) vooral in de naam van mijn eerste deck. Bij de twee daarop volgende decks, de Gilded Tarot Royale en de Gilded Reverie Lenormand, heb ik daadwerkelijk ook goudopdruk gebruikt. Het is een persoonlijke stijl van mij geworden.

De vergulde randen van de Gilded Tarot Royale.
Veel ontwerpers verwerken zogenaamde easter eggs (geheimen) in hun ontwerpen. Ik heb, met uitzondering van de eerste Gilded Tarot, mijn initialen CM in mijn ontwerpen verwerkt en verborgen.”
Het ontwerpproces
“Bij het ontwerpen wacht ik, tot ik een basisidee of concept in mijn hoofd krijg. Vervolgens schets ik dit met een digitale pen en tablet, zodat het direct in de computer komt te staan. Hierdoor kan ik makkelijk wijzigingen aanbrengen. Ik verander voortdurend afmetingen, posities, enzovoorts. Het uiteindelijke ontwerp is vaak heel anders dan mijn oorspronkelijke idee. Als ik kijk naar de ontwerpen die ik de afgelopen jaren wel heb gemaakt en niet zijn opgenomen in een van mijn decks, kan ik makkelijk nog meerdere decks uitbrengen zonder daar extra ontwerpen voor te hoeven maken.
Tussen mijn eerste en mijn laatste deck zit een flink aantal jaar. Ik heb in deze tussenliggende periode geleerd dat de tarot een mix is van subjectieve artistieke voorkeuren, gecombineerd met een – vaak – religieus blind vertrouwen. Daarnaast merk ik dat het onmogelijk is om iedereen tevreden te stellen en dat er een stroming binnen de tarot is, die stelt dat de manier uit het verleden de enige juiste wijze is. Zij menen dat de traditie van de tarot heilig is en niet veranderd mag worden. Ze staan niet open voor meer eigen, meer moderne interpretaties van de tarot. Ik constateer zelf veel tegenstrijdigheden en inconsistenties in de traditie van de tarot en zie de tarot daardoor meer als een steeds veranderd medium. Hedendaagse decks die experimenteren met nieuwe ideeën en vormgeving zijn slechts een voortzetting van het evolutionaire proces.”
Zelf uitgeven of via uitgever?
“Ik kies altijd voor beide opties. Gewoonlijk begin ik met een eigen uitgave, waarbij ik zelf kan bepalen hoe het deck er uit gaat zien qua grootte, verpakking en toelichting. Vervolgens ga ik, als een van de grotere uitgevers interesse heeft, in gesprek over hoe de uitgave geschikt kan worden gemaakt voor een meer gestandaardiseerde uitgave. Deze uitgaven zijn vaak minder luxueus, wat minder kosten met zich meebrengt. Een mooi voorbeeld hiervan is de standaard Gilded Tarot en de zelf uitgegeven Gilded Tarot Royale.”
Zijn decks
Dit artikel is eerder gepubliceerd voor KaartKunde. KaartKunde was een online magazine, met artikelen over inzicht- en inspiratiekaarten.
Dit artikel bevat affiliate linkjes. Dit betekent dat wij een kleine commissie ontvangen, als je een product koopt via deze links. Dit heeft geen gevolgen voor jou: je betaalt hierdoor niet meer voor je aankoop. Bekijk voor meer informatie onze disclaimer.
Responses